“Wołyń – krwawe zaślepienie moralności człowieka”
Dnia 21 października 2016 roku, liczna grupa licealistów (221) pod opieką nauczycieli udała się na film Wołyń. Tematyka filmu obejmuje historię realizowaną w klasie 1 liceum, dlatego udział nie tylko klas humanistycznych miał na celu przybliżyć najtragiczniejsze wydarzenia historyczne XX wieku. Film wyreżyserowany przez Wojciecha Smarzowskiego, który również jest autorem scenariusza. Autor takich fimów jak ?Pod Mocnym Aniołem?, ?Drogówka?, ?Róża?, ?Dom zły? nagrodzony między innymi Złotymi Lwami, Orłem i wieloma innymi nagrodami.
Film przedstawia krwawą historię, jaka miała miejsce. Ukazuje ludobójstwo, bestialstwo oraz zaślepienie ludzi. Sceny są dynamiczne, efekty specjalne dopracowane. Ujęcia świetnie współgrają
z fenomenalną grą aktorską. Pozwala to na przeżywanie historii wraz z bohaterami, wczucie się w ich sytuację i osobiste dramaty. Główną rolę odgrywa Michalina Łabacz grająca Zosię Głowacką-Skibę. Aktorka wciela się w rolę silnej kobiety, której wojna daje się szczególnie we znaki. Zostaje wydana za mąż za wdowca, przez co zostaje zmuszona do porzucenia swojego ukochanego Petro granego przez Vasilika Vasylyk. Mimo wojny, złamanego serca Zosia się nie poddawała, ukrywała żydów, narażając przy tym siebie wraz z rodziną, dbała o swojego syna i dzieci męża. Batalia odbiera jej wszystkich, męża, jego dzieci, ukochanego. Gdy spytamy o wrażenia, możemy być pewni odpowiedzi, która zwróci uwagę na drastyczność filmu. Sceny tortur, mordowania, zostały ukazane w sposób realistyczny. Tak wygląda historia, to miało miejsce, ale ciężko pogodzić się z tą myślą. ?Dwie i pół godziny złości, smutku, miłości, chaosu? tym cytatem można opisać, co ujrzeliśmy. Dzieło, które pozostanie w pamięci każdemu z nas. Powinnyśmy zapamiętać jak okrutna jest wojna i jakie są jej konsekwencje. Należy być dobrym człowiekiem, dbać o swoich i nigdy się nie poddawać. Mamy wolną Polskę za którą walczyli ludzie, o tym nie wolno nam zapominać. Zwracajmy również uwagę na historię innych krajów w tym Ukrainy, która również nie miała łatwo, pragnęła wolności tak samo jak my. Krzywda ludzka taka jak ta nie powinna nigdy mieć miejsca. Co zostało pokazane niech pozostanie przestrogą i pamięcią o trudnej, ale prawdziwej historii Polski i Ukrainy. Moim zdaniem każdy powinien ten film zobaczyć. Tej historii należy się pamięć i nie wolno jej pominąć. Kto jeszcze nie był niech niezwłocznie się uda na seans.
Recenzji dokonała: Dorota Wilk z klasy 1F